Οι χτεσινές αϋπνίες με οδήγησαν στο να χαζέψω μετά από αρκετό καιρό εκείνο το μαγικό παιχνίδι της 1ης Σεπτεμβρίου του 2006 της Εθνικής Ομάδας μπάσκετ με αντίπαλο της Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Για όσους δεν έχετε όρεξη να το ξαναδείτε:

Δεκάλεπτα: 14-20, 45-41, 77-65, 101-95

Ελλάδα (Παναγιώτης Γιαννάκης): Δ. Διαμαντίδης 12 (2 τρ. 5 ασίστ), Μ. Κακιούζης 15 (1 τρ. 5 ρίμπ.), Δ. Ντικούδης 8, Λ. Παπαδόπουλος 8, Θ. Παπαλουκάς 8 (5 ριμπάουντ, 12 ασίστ), Σ. Σχορτσανίτης 14, Β. Σπανούλης 22 (3), Κ. Τσαρτσαρής 3 (1), Α Φώτσης 9 (1), Ν. Χατζηβρέτας 2.

Η.Π.Α. (Μάικ Σιζέφσκι): Τ.Τζόνσον 3 (1), Χάινριχ 12 (4), ΛεΜπρόν 17 (5 ρίμπ. 5 ασ.), Μπατιέρ 1, Ουέιντ 19 (1), Πολ 3 (6 ρίμπ.), Μπος 3, Χάουαρντ 10 (7 ρίμπ.), Μπραντ, Καρμέλο 27 (3).
Για εσάς όμως που θέλετε να το δείτε, ακολουθεί βίντεο με όλο το παιχνίδι από τα πολλά που μπορεί να αναζητήσει κανείς και να βρει στο Youtube.

https://www.youtube.com/watch?v=KD_mkYiprSM

Εντάξει θα συμφωνήσω …. τέλεια βραδιά, όλα έμπαιναν…! Δεν είναι όμως τόσο απλό. Ανάλυση της τελειότερης κατ’ εμέ εμφάνισης της Εθνικής Ομάδας Μπάσκετ δεν θα κάνω, έχουν γίνει πολλές ούτως ή άλλως. Το βασικότερο ερώτημα είναι αν θα ξαναγίνουν αντίστοιχες εμφανίσεις. Πράγμα δύσκολο άλλα όχι απίθανο. Που βασίστηκε όμως το οικοδόμημα του Ελληνικού Μπάσκετ για να φτάσει σε αυτή την βραδιά;

Ήταν η 14η Ιουνίου εκείνου του ονειρεμένου καλοκαιριού του 1987, όταν ένας οικοδόμος (Αργύρης Καμπούρης) από τις λαϊκές συνοικίες της Δυτικής Αθήνας έβαζε τα δύο τελευταία ’’τούβλα’’ στην παράταση δίνοντας την νίκη στην Ελλάδα (103-101) στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος με αντίπαλο την Σοβιετική Ένωση και ολοκλήρωνε τις βάσεις πάνω στις οποίες άρχιζε να κτίζεται το οικοδόμημα του Ελληνικού Μπάσκετ.

Μηχανικοί - Αρχιτέκτονες: ο Κώστας Πολίτης ως προπονητής της Εθνικής Ελλάδος και ο Γιάννης Ιωαννίδης ως προπονητής της Θρυλικής ομάδας του Άρη. Πρωτομάστορες: ο Νίκος Γκάλης, ένας μετανάστης που επέστρεψε στη χώρα του για να γίνει ’’αιώνιος’’ όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ένα μεγάλο αφιέρωμα της καταλανικής El Mundo Deportivo για τον Νίκο Γκάλη και 2) ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ο ’’Δράκος’’ όπως έγινε γνωστός, ένας ’’Δράκος’’ που δεν σταμάτησε να εργάζεται ακόμα και μετά από βίαια εργατικά ατυχήματα (η αγκωνιά που έφαγε από τον ’’γίγαντα’’ Τσατσένκο). Μάστορες: Παναγιώτης Φασούλας, Φάνης Χριστοδούλου, Αργύρης Καμπούρης, Λιβέρης Ανδρίτσος, Μιχάλης Ρωμανίδης, Μέμος Ιωάννου, Νίκος Φιλίππου, Νίκος Λινάρδος, Παναγιώτης Καρατζάς και ο Νίκος Σταυρόπουλος.

Οι βάσεις και ο σκελετός του οικοδομήματος του Ελληνικού Μπάσκετ είχαν πλέον δημιουργηθεί, τα απαραίτητα υλικά για την δημιουργία κάτι πραγματικά μεγάλου και λαμπερού είχαν πλέον ’’εξορυχτεί’’ και δεν ήταν άλλα από τους πιτσιρικάδες που βγήκαν στους δρόμους μαζί με τους γονείς τους για να πανηγυρίσουν το ’’Θαύμα’’ που είχε συντελεστεί στο παγκόσμιο μπάσκετ με την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος

Χρήματα υπήρχαν. Τι απέμενε; Μα φυσικά κάποιοι σπουδαίοι ’’γλύπτες και δάσκαλοι’’ που μαζί με τους ήδη υπάρχοντες θα δίδασκαν στα παιδιά αυτά τα μυστικά του μπάσκετ και θα τα διαμόρφωναν σε παίκτες που θα έλαμπαν και θα κοσμούσαν με την παρουσία τους τα ευρωπαϊκά γήπεδα.

Το 1992 διαλύεται οριστικά η Γιουγκοσλαβία, (Σερβία, Κροατία, Σλοβενία, ΠΓΔΜ και Βοσνίας είναι πλέον τα νέα κράτη που δημιουργήθηκαν) ο πόλεμος και η φτώχεια στην γείτονα χώρα οδήγησαν πολλούς προπονητές και αθλητές της μεγάλης των ’’Πλάβι’’ Σχολής να αναζητήσουν την τύχη τους και ένα καλύτερο επίπεδο ζωής στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα και σε Ελληνικούς Συλλόγους βρέθηκαν να εργάζονται κορυφαίοι προπονητές με κυριότερους εκπροσώπους τους Ζέλιμιρ Ομπραντοβιτς και Ντούσαν Ιβκοβιτς και κορυφαίοι παίχτες με κυριότερους τους Μπόμπαν Γιάνκοβιτς, Γιούρι Ζντοβτς, Ζάρκο Πάσπαλι, Στόγιαν Βράνκοβιτς, Ντίνο Ράτζα, Μίλαν Τόμιτς  Ντέγιαν Μποντίρογκα, Ντράγκαν Τάρλατς κ.α.

Αυτό ήταν. Το Ελληνικό μπάσκετ άρχισε να διαμορφώνεται υιοθετώντας πολλά στοιχεία από την αρχιτεκτονική και την τεχνοτροπία των ’’πλάβι’’ αφήνοντας φυσικά αναλλοίωτες τις βάσεις και τον σκελετό του. Αυτές οι βάσεις και ο σκελετός ήταν που οδήγησαν την Εθνική ομάδα σε επιτυχίες μέχρι το 1999 με κορυφαίες στιγμές τα πλασαρίσματα της στην τετράδα των Παγκόσμιων Πρωταθλημάτων του 1994 και του 1998.

Τα υλικά πλέον στα χέρια ’’γλύπτών-δασκάλων’’ είχαν διαμορφωθεί σε μπασκετικές προσωπικότητες κάτι που κατέδειξε και η πρόβα τζενεράλε των ’’αποκαλυπτηρίων’’ το 2005, η οποία στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία με την νεανική ομάδα του ’’Δράκου’’ (από την θέση του προπονητή αυτή την φορά) να κατακτά την πρώτη θέση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Βελιγραδίου.

Όλα ήταν έτοιμα τον επόμενο χρόνο για την επίσημη παρουσίαση και τα τεστ αντοχής του ελληνικού οικοδομήματος σε μια παραδοσιακά σεισμογενή χώρα. Τόπος: Σαϊτάμα, χώρα: Ιαπωνία, ημερομηνία: 1η Σεπτεμβρίου 2006, αντίπαλος: ΗΠΑ (η υπερδύναμη του παγκοσμίου μπάσκετ). Το αποτέλεσμα απλά εκπληκτικό, το άγχος της έναρξης έδωσε την θέση του στην τελειότερη βραδιά του Ελληνικού Μπάσκετ σε επίπεδο Εθνικής ομάδας.



Μπορούν τα νέα παιδιά να επιτύχουν κάτι ανάλογο στο μέλλον;

Οψόμεθα ….