Το παιχνίδι με τη Μάλαγα καλά καλά δεν έχει τελειώσει και μου έρχεται μήνυμα στο FB από τον εμπνευστή της ιδέας του blog τούτου το οποίο έλεγε ‘’άντε, γράψε τίποτα’’. Ε και είπα να γράψω άμεσα μιας και είχα και πρόσφατο το ματς.

Η πρώτη εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο Σπανούλης στα μέσα του τέταρτου δεκαλέπτου πηγαίνοντας προς τον πάγκο σε time out να εμψυχώνει τον Παπαπέτρου μετά από εύστοχο τρίποντο από γωνία του τελευταίου λέγοντάς του ‘’έτσι θέλω να παίζεις’’. Και νομίζω αυτή η σκηνή τα λέει όλα. Ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα του Σπανούλη. Μετά από 20-30 χρόνια, όσοι μνημονεύουν αυτή την ομάδα πρώτα τον Σπανούλη θα αναφέρουν. Δίπλα του έγιναν και γίνονται όλοι καλύτεροι. Δεν είναι τυχαίο ότι παντού στην Ευρώπη έχει κατά καιρούς απολαύσει καθολικό χειροκρότημα της αντίπαλης κερκίδας μετά από επιβλητικές εμφανίσεις του.

Πάμε στα του ματς τώρα ξεκινώντας από τους διακριθέντες οι οποίοι κατ’εμέ ήταν, πλην του εμβληματικού αρχηγού, ο μάστερ της μπασκετικής οικονομίας Βαγγέλης Μάντζαρης (9 ασίστ, 5 ριμπάουντ) και ο Ματ Λοτζέσκι ( 18 πόντοι, ε ριμπάουντ). Αθόρυβη δουλειά σε άμυνα οι Πέτγουει ( 9 πόντοι, 7 ριμπάουντ) και Ντάνστον ( 7 πόντοι, 4 ριμπάουντ,3 κλεψίματα,1 κόψιμο).Αλλά όταν έχεις τον αρχηγό σου παρών σε όλα τα κρίσιμα σημεία του ματς δεν έχεις να φοβηθείς ομάδες επιπέδου Μάλαγα, η οποία για να είμαστε δίκαιοι είχε και αυτή τις απουσίες της με σπουδαιότερη του Κάνερ Μέντλει που την έκανε μονοδιάστατη τελείως. Μόνο με περιφερειακά σουτ απειλούσε όλο το ματς.

Αμυντικά ο Ολυμπιακός δεν είχε να προσέξει πολλά πράγματα. Έκλεισε αποτελεσματικά τους διαδρόμους προς το καλάθι του Ντράγκιτς και του Γκρέιντζερ, έλεγξε σχετικά αποτελεσματικά τα ριμπάουντ (29 έναντι 31) και κινδύνευσε μόνο στο δεύτερο δεκάλεπτο από τον Ουρτασούν που βρήκε πεδίο δράσης με κάποια ελεύθερα περιφερειακά σουτ. Αυτό που έκανε τη διαφορά θεωρώ ήταν η πολύ καλή πίεση πάνω στην μπάλα που δυσκόλεψε την κυκλοφορία της μπάλας και έκοβε και τις γωνίες πάσες των Ισπανών που έτσι κι αλλιώς επιζητούσαν ουσιαστικά αποκλειστικά το τρίποντο.

Επιθετικά ο Ολυμπιακός καθοδηγούμενος από τους μαέστρους Μάντζαρη και Σπανούλη είχε ένα μεστό παιχνίδι. Ξεχώρισε ο Λοτζέσκι ο οποίος θεωρώ ότι εξελίσσεται σε έναν από τους καλύτερους παίκτες στην Ευρώπη στην κίνηση χωρίς μπάλα στην πίσω ζώνη άμυνας του αντιπάλου.  Βοήθησε και πάλι ο Παπαπέτρου. Σλούκας αρχίζει σιγά σιγά και βρίσκει τον εαυτό του. Το τρικ του κόουτς Μπαρτζώκα με τον Ντάνστον στο τέσσερα απέδωσε και πάλι. Αν και τρικ δεν το λες ακριβώς γιατί ο Ντάνστον ως τεσσαροπεντάρι είχε συστηθεί στο ελληνικό κοινό από τον Σαρόν Ντρούκερ στον Άρη προ τριετίας. Ο Ντρούκερ θυμίζω είχε φέρει και τον Μπόμπι Μπράουν στον Άρη.

Κομβικό σημείο στην εξέλιξη του ματς πέραν των κρίσιμων πόντων του αρχηγού είναι και ο πολυθρύλητος συντελεστής ασίστ/λαθών. Με 22 ασίστ και 10 λάθη, αποτέλεσμα της πολύ καλής κυκλοφορίας της μπάλας και των καλών αποστάσεων στην επίθεση, συν το εκπληκτικό 72,4% ποσοστό ευστοχίας στα σουτ δύο πόντων ήρθε εύκολα η επικράτηση η οποία ήταν και η τέταρτη σε μια σειρά τεσσάρων συνολικά με αντίπαλο τη Μάλαγα για τη φετινή αγωνιστική περίοδο.

Το θετικό είναι ότι είδα μετά από καιρό ήρεμο τον κόουτς Μπαρτζώκα. Του βγήκε το πλάνο παιχνιδιού, μοίρασε ωραία το χρόνο ανοίγοντας σχετικά το ροτέισον και η ομάδα θύμισε Πρωταθλητή Ευρώπης. Η συνέχεια βρίσκει τον, ας ελπίσουμε πλήρη με Περπέργλου & Πρίντεζη, Ολυμπιακό αντιμέτωπο με την Αναντολού Εφές του Βαγγέλη Αγγέλου και του Κώστα Βασιλειάδη.Θα ακολουθήσει εκτενής ανάλυση για εκείνο το παιχνίδι. Όσο για τα σενάρια πρόκρισης του Ολυμπιακού δεν έχω να πω κάτι. Το αυτονόητο είναι οι δύο νίκες και μετά η υπέρβαση με Ρεάλ ή ΤΣΣΚΑ.

Ακολουθεί βίντεο με τις καλύτερες φάσεις του παιχνιδιού από το επίσημο κανάλι της Euroleague Turkish Airlines:

Malaga-Olympiacos Highlights

Υ.Γ. Ελπίζω μέχρι την επόμενη φορά που θα τα πούμε μέσω του blog ο Ολυμπιακός να έχει προσθέσει και δέκατο ξένο παίκτη για φέτος.