n4m 2020 | Mpasketa Blogspot (All about Basketball)

Covid 19 – To τέλος της Euroleague.

Τα προβλήματα από την δεύτερη φάση της Πανδημίας είναι ορατά σε ολόκληρη την Ευρώπη και οι χώρες, η μία μετά την άλλη, επαναφέρουν μέτρα όπως τοπικά lockdown, αυστηρότερους ελέγχους, τηλεργασία κλπ. Αυτά βέβαια εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις των χωρών, γιατί η Euroleague, μια διοργάνωση με τα τοπ κλαμπ της Ευρώπης, το μόνο μέτρο που πήρε κατά το ξέσπασμα της Πανδημίας ήταν να διακόψει την διοργάνωση, με αποτέλεσμα και μια χρονιά να χαθεί αλλά και για την χρονιά που μόλις άρχισε, άκουσον άκουσον, αν μια ομάδα έχει οκτώ παίκτες στην διάθεση της, να είναι υποχρεωμένη να αγωνιστεί.

Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ποιος παράγοντας ήταν ο πρώτος που φώναζε για την προχειρότητα και την ανευθυνότητα με την οποία χειρίζονται μια σειρά από σοβαρά θέματα οι υπεύθυνοι της Euroleague. Αυτό που προέχει όμως και τώρα είναι η υγεία όλων και ειδικότερα των αθλητών, των προπονητικών και ιατρικών επιτελείων και όλων αυτών που συμμετέχουν στην διεξαγωγή κάθε αγώνα. Είναι λοιπόν τουλάχιστον γελοίο να ζητάς από μια ομάδα όπως η Ζενίθ που 13 μέλη της έχουν ανιχνευτεί θετικά στον κορωνοϊό να ταξιδέψει στην Ισπανία για να αγωνιστεί εναντίον της Μπασκόνια, γιατί αλλιώς θα χάσει τον αγώνα 20-0. Σε όμοια κατάσταση βρίσκεται και η Βιλερμπάν, την οποία θα αντιμετωπίσει σε λίγες ώρες ο Παναθηναϊκός, μια Βιλερμπάν στην οποία έχουν ανιχνευθεί θετικοί πέντε παίκτες και δύο μέλη του προπονητικού επιτελείου.

Η Euroleague με τέτοιες αποφάσεις δεν θεωρούμε πως αδικεί κάποια από τις ομάδες που συμμετέχουν μιας και οι κανόνες είναι ίδιοι για όλους. Αυτό που αδικεί είναι το ίδιο της το προϊόν και δεν βλέπω με ποιόν τρόπο θα καταφέρει να ολοκληρωθεί η διοργάνωση.

Κλείνοντας, κάπου διάβασα πως στο NBA μετά από τρείς μήνες και 172 παιχνίδια όλα τα τεστ για κορωνοϊό ήταν αρνητικά… είναι και η «Φούσκα» λύση… και στα μάτια μας.. η μόνη λύση.

Χίμκι - Παναθηναϊκός: Μια νίκη "πιλότος" για την συνέχεια..

Πραγματικά έχω πολύ καιρό να γράψω για την πορτοκαλί θεά και ακόμα περισσότερο για τον Παναθηναϊκό. Ξεφυλλίζοντας πρωινές αθλητικές εφημερίδες, οι περισσότεροι γράφουν για ένα Παναθηναϊκό που άλωσε την έδρα της Χίμκι (76-78), έναν αντίπαλο που στη διάρκεια της φετινής διαδρομής της regular season θα κυνηγάει την οκτάδα. Εν αντιθέσει με το τριφύλλι.

Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω, τέτοιες νίκες είναι επαγγελματικές και αν συνεχιστούν εκτός έδρας με ομάδες όπως η Αλμπα, η Μπάγερν, η Ζαλγκίρις, η Βιλερμπάν και η Βαλένθια, τότε πείτε μου ένα λόγο γιατί να μην είναι στην οκτάδα το τριφύλλι; Αν κάποιος χτες κοιτούσε το Βόβορα και τους παίκτες του, θα καταλάβαινε ότι ο κόουτς φρόντισε να τους έχει πανέτοιμους τόσο ψυχικά όσο και σωματικά και γνωρίζουν όλοι πως μόνο αν παίζουν στο 100% για κάθε κατοχή, τότε μόνο έχουν πιθανότητα επιτυχίας, ανεξαρτήτως αντιπάλου.

Μια μικρή αναφορά και σε δύο παίκτες (όχι στον MVP του αγώνα που ήταν ο Ιωάννης Παπαπέτρου): 1. Λευτέρης Μποχωρίδης, το παιδί αυτό το πιστεύουν πολύ στον Παναθηναϊκό όπως και το 2014 που τον απέκτησαν πρώτη φορά ως το διάδοχο του Δημήτρη Διαμαντίδη. Ξέρουμε όλοι ότι το χρίσμα το κερδίζεις, ο Λευτέρης δεν το κέρδισε την πρώτη φορά, αλλά χτες έδειξε ότι είναι ένα παιδί που και μπάσκετ ξέρει, και γήπεδο βλέπει και μπορεί να διεισδύσει και να πασάρει και το βασικότερο μπορεί κάλλιστα να σταθεί στο επίπεδο της Euroleague. 2. Νεμάνια Νέντοβιτς, χτες προσπάθησε να διεκδικήσει το αρχηγιλίκι στη ροή της αναμέτρησης, το ματς δεν του βγήκε, ξέρει μπάσκετ; Κιλά θα έλεγα! Μπορεί να βοηθήσει; Χαζή ερώτηση, απλά φανταστείτε έναν Παναθηναϊκό να παίζει όπως χτες και να έχει το Σέρβο σε μεγάλα κέφια.

Τέλος, θεωρώ κομβικό, όσο πρώιμο και να είναι το επόμενο ματς με τον Ολυμπιακό. Τέτοια ματς μπορούν να φτιάξουν την ψυχολογία όλης της χρονιάς και να σου δώσουν χρόνο για να διορθώσεις το παιχνίδι σου και τα λάθη σου.